میخواهم یادت را طلاق دهم ولی چکار کنم که از عهده مهریه سنگین خاطراتت بر نمی آیم !
اشتراک من و دریا دلشوره هایی ست که درونمان موج میزند اما هیچکدام تو را نمک گیر نکرد !
حالا دیگر شیشه پَهن عینک دودی ام هم قرمزی چشمهایم را پنهان نمیکند !
گاهی وجود تو را کنار خودم احساس میکنم اما چقدر دلخوشی خوابها کم است ؟!
این روزا هرکی ازم میپرسه “چطوری ؟”
برا اینکه “خوب” باشم ناچارا دشمن خدا میشم …
هیچکس بعد هیچکس نمرده ولی خیلیا بعد از خیلیا دیگه زندگی نکردن …
همه جا هستی
در نوشته هایم
در خیالم
در دنیایم
تنها جایی که باید باشی و ندارمت ، کنارم است !
میخواهم یادت را طلاق دهم ولی چکار کنم که از عهده مهریه سنگین خاطراتت بر نمی آیم !
بى تفاوت نیستم فقط دیگر کسى برایم متفاوت نیست !
این روزا توپِ توپم اما پنچرِ پنچر !
فکر نکن که به پایت می نشینم …
بلند میشوم ، آرام چرخی میزنم و مطمئن میشوم که نیستی
بعد برمیگردم سَرِ جایم ، سرم را میگذارم روی زمین و می میرم !
نمیدانم به مسافر دل بستم یا مسافر شد آنکه به او دل بستم ؟!
بازی را من برده ام ، نتیجه را ببین :
اشک ، هیچ به نفع من …
من مانند هم سن و سال های خودم نیستم که هر روز یک آرزویی دارند برای آینده …
من تنها یک آرزو دارم و آن این است که شبی بخوابم و دیگر بلند نشوم
تا نشنوم
تا نبینم
تا نشکنم
تا هر روز چندین بار نمیرم …
زورم به تو نمی رسد
به جاده التماس می کنم ، برگردد …
مست از تو می رقصم تا سرگیجه
تا تار شدن اتاق
تا سیاه تر شدن چشمم
تا نبینم نبودن بی دلیلت را …
خوش به حالت آسمان ، بغضت که می شکند همه خوشحال میشوند
بغض من که می شکند همه می گویند : چته باز ؟!!!
دلم پرواز می خواهد
دلم با تو پریدن در هوای باز می خواهد
دلم آواز می خواهد
دلم از تو سرودن با صدای ساز می خواهد
دلم بی رنگ و بی روح است
دلم نقاشی یک قلب پر احساس می خواهد !
ای کاش آرزوهایم در حد یک کلمه کوچک به نام ای کاش نبود !
بعد از مردنم سرم را جدا کنید و بگذارید روی شانه ام
شانه ای که سر می خواست ، سری که شانه میخواست …
هر دو را به آرزویشان برسانید !
به پای هم پیر شدیم : من و خیال تو …
چند سال گمم تو روزایی که گذشت …
گاهی بی صدا نگاهت میکند
مرا ببخش برای این نگاه های پنهانی ، شاید اگر بغضم فرو نشیند صدایت کنم …
گاهی سر می چرخانم و به گذشته نگاه میکنم
چقدر خستگی پشت سرم جا مانده …
گاهى بى هیچ بهانه کسى را دوست دارى اما گاهى با هزار دلیل هم نمیتوانى یکى را دوست داشته باشى !
شنیده ام چنین روزی ، روز میلاد من است اما گویا سپری شد بی آنکه بدانم آتش شمع چندمین سال زندگی ام را به خاموشی سپردم …
به آیینه نگاه میکنم
لبخند میزنم ، لبخند نمیزند …
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ، ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩقیقا ﺳﺎﻝ ﯾﮑ ﻬﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﯿﺼﺪ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺗﻮست !
ﺁﺭﯼ ﮔﻠﻢ ، ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺑﯽ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ !
از یاد …
از دست …
از حال …
از رو …
از بین …
به خودت که می آیی می بینی رفته ای !
گفتی : “تا شقایق هست ٬ زندگی باید کرد”
شقایق هست اما تو نیستی ، حال چه باید کرد ؟
بی هوا رفتی و من بی نفس ماندم …
وای از خیال تو که وقتی می آید دلم را گرم میکند و چایم را سرد !
ترسم از آن است که آنقدر پیر شوم که دندانی برای روی جگر گذاشتن نداشته باشم !
مسافر بی بدرقه من
اینقدر بی صدا رفتی که از وداع جا ماندم ، باز به غیرت چشمانم که آبی پشت سرت ریختند !
گاهی دلم برای گوشهایم می سوزد
طفلکی ها سکوت را هم باید گوش کنن !
مدت هاست بی آن که باشی با تو زندگی کرده ام !
چند روزیست دست هایم را با چند کتاب و نوشته سرگرم کرده ام اما گول نمی خورند ، هیچ چیز معجزه ی دست های تو نمی شود !
چقد دردناکه آچار فرانسه همه باشی ولی خودت گره های کور زندگیت رو به زور دندونات باز کنی …
پست و استاتوس خنده دار مخربی – خرداد ۹۳